مجله خبری ترمومتر

برای اولین بار در سال 1592، هالی دستگاهی ساخت که در آن هوا در یک ظرف شیشه ای معکوس با تغییر دمای آن و تغییر ارتفاع سطح مایع منبسط یا منقبض می شود. اولین دماسنج جیوه ای درجه بندی شده بین سال های 1700 تا 1730 توسط گابریل فارنهایت ساخته شد. درجه بندی این دماسنج از نقطه ذوب یخ (32 درجه سانتیگراد) به دمای 96 درجه رسید. مقیاس سلسیوس برای اولین بار در سال 1742 توسط آندرس سلسیوس سوئدی ساخته شد.
توجه:
محدوده دمای اندروز بین نقطه انجماد آب در 0 درجه سانتیگراد و نقطه ذوب برف در 100 درجه سانتیگراد بود. تقسیم در سال 1848، کلوین سیستمی از درجه سانتیگراد را معرفی کرد که از صفر مطلق (273.15- درجه سانتیگراد) شروع می شد و نامیده می شد. l مقیاس کلوین. در مقیاس رانکین، درجه فارنهایت است که از صفر مطلق (459.67- درجه فارنهایت) شروع می شود.
دلیل استفاده از جیوه در دماسنج ها:
ماده ای که به عنوان مایع ترمومتر استفاده می شود باید دارای ویژگی های زیر باشد: جیوه یکی از این مواد مناسب است. زیرا سرعت افزایش حجم جیوه با افزایش دما در تمام اشکال آن ثابت و معین است. جیوه موجود در شیشه گرم می شود و انبساط آن تا حدودی افزایش می یابد، اما اگر دوباره همان مقدار گرما به این دماسنج اعمال شود، دما تا همان نقطه بالا می رود. عطارد نیز به سرعت گرم و سرد می شود. به عبارت دیگر، هنگامی که گرما وارد می شود، سیال به سرعت منبسط می شود و به حجم، فشار و دمای نهایی خود می رسد.
نحوه تنظیم دماسنج:
از آنجایی که برای درجه بندی دو حالت دمای ثابت لازم است، ابتدا دماسنج را در ظرفی از یخ در حال ذوب قرار می دهیم و هر جایی که مایع دماسنج قرار می گیرد علامت گذاری می کنیم و عدد صفر را به آن می دهیم. سپس با قرار دادن مخزن دماسنج در بخار آب در حال جوش، پرشین ابزار دقیق محل قرار گرفتن دماسنج مایع (در اثر انبساط مایع) را علامت بزنید و عدد 100 را به آن بدهید. بین نقاط مشخص شده به 100 قسمت مساوی تقسیم می شود. در هنگام علامت گذاری، یخ و آب مصرفی باید خالص بوده و فشار در ناحیه آزمایش برابر با یک اتمسفر باشد. وقتی عدد 100 مشخص شد، مخزن دماسنج باید در بخار آب قرار گیرد نه در خود آب.

برای اولین بار در سال 1592، هالی دستگاهی ساخت که در آن هوا در یک ظرف شیشه ای معکوس با تغییر دمای آن و تغییر ارتفاع سطح مایع منبسط یا منقبض می شود. اولین دماسنج جیوه ای درجه بندی شده بین سال های 1700 تا 1730 توسط گابریل فارنهایت ساخته شد. درجه بندی این دماسنج از نقطه ذوب یخ (32 درجه سانتیگراد) به دمای 96 درجه رسید. مقیاس سلسیوس برای اولین بار در سال 1742 توسط آندرس سلسیوس سوئدی ساخته شد.
توجه:
محدوده دمای اندروز بین نقطه انجماد آب در 0 درجه سانتیگراد و نقطه ذوب برف در 100 درجه سانتیگراد بود. تقسیم در سال 1848، کلوین سیستمی از درجه سانتیگراد را معرفی کرد که از صفر مطلق (273.15- درجه سانتیگراد) شروع می شد و نامیده می شد. l مقیاس کلوین. در مقیاس رانکین، درجه فارنهایت است که از صفر مطلق (459.67- درجه فارنهایت) شروع می شود.
دلیل استفاده از جیوه در دماسنج ها:
ماده ای که به عنوان مایع ترمومتر استفاده می شود باید دارای ویژگی های زیر باشد: جیوه یکی از این مواد مناسب است. زیرا سرعت افزایش حجم جیوه با افزایش دما در تمام اشکال آن ثابت و معین است. جیوه موجود در شیشه گرم می شود و انبساط آن تا حدودی افزایش می یابد، اما اگر دوباره همان مقدار گرما به این دماسنج اعمال شود، دما تا همان نقطه بالا می رود. عطارد نیز به سرعت گرم و سرد می شود. به عبارت دیگر، هنگامی که گرما وارد می شود، سیال به سرعت منبسط می شود و به حجم، فشار و دمای نهایی خود می رسد.
نحوه تنظیم دماسنج:
از آنجایی که برای درجه بندی دو حالت دمای ثابت لازم است، ابتدا دماسنج را در ظرفی از یخ در حال ذوب قرار می دهیم و هر جایی که مایع دماسنج قرار می گیرد علامت گذاری می کنیم و عدد صفر را به آن می دهیم. سپس با قرار دادن مخزن دماسنج در بخار آب در حال جوش، پرشین ابزار دقیق محل قرار گرفتن دماسنج مایع (در اثر انبساط مایع) را علامت بزنید و عدد 100 را به آن بدهید. بین نقاط مشخص شده به 100 قسمت مساوی تقسیم می شود. در هنگام علامت گذاری، یخ و آب مصرفی باید خالص بوده و فشار در ناحیه آزمایش برابر با یک اتمسفر باشد. وقتی عدد 100 مشخص شد، مخزن دماسنج باید در بخار آب قرار گیرد نه در خود آب.